پیوند ها
به گزارش ایسنا ، بیماران مبتلا به Covid-19 که تحت درمان شدید در ماه های اول اپیدمی قرار گرفتند ، فشار بیشتری نسبت به هذیان و کما داشتند ، معمولاً در بیماران مبتلا به نارسایی. سیستم تنفسی حاد مشاهده می شود. انتخاب داروهای آرامبخش و محدودیت ویزیت های خانوادگی نقش مهمی در افزایش اختلال حاد مغزی در این بیماران دارد.
مطالعه جدید محققان مرکز پزشکی دانشگاه Vanderbilt (VUMC) در ایالات متحده با محققان اسپانیایی این مشکل را بررسی می کند.
این مطالعه که بزرگترین در نوع خود است ، میزان بروز هذیان و کما را در ۲۰۸۸ بیمار مبتلا به Covid-19 که قبل از ۲۸ آوریل ۲۰۲۰ در ۶۹ واحد مراقبت از بزرگسالان در ۱۴ کشور بستری شده بودند ، بررسی کرد.
اختلال روان پریشی در بخش مراقبت های ویژه یکی از اختلالات است که می تواند پس از پذیرش در بخش مراقبت های ویژه ایجاد شود. این اختلال هزینه های بیشتری را به همراه دارد ، خطر بیشتری برای مرگ و زوال عقل طولانی مدت دارد.
تحقیقات نوآورانه در مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت طی دو دهه گذشته باعث افزایش علاقه به تحقیقات روانپزشکی در بخش مراقبت های ویژه شده است. شواهد ارائه شده در این مورد رهنمودهای مراقبت ویژه را تایید شده توسط جامعه پزشکی در چندین کشور نشان می دهد. این دستورالعمل ها شامل مدیریت خوب درد با قطع فوری آرامبخش ها ، آزمایش تنفس روزانه ، ارزیابی اختلالات روزانه ، تحرک به موقع و ورزش و تعامل خانوادگی است.
حدود ۸۲٪ از بیماران در این مطالعه به طور متوسط ۱۰ روز در کما و ۵۵٪ به طور متوسط سه روز در کما بودند. اختلال عملکرد حاد مغز به طور متوسط ۱۲ روز طول کشید.
محققان خاطرنشان می کنند که فرایندهای بیماری Covid-19 ممکن است بیمار را در معرض شدت بیشتر اختلال عملکرد حاد مغزی قرار دهد ، اما آنها همچنین خاطر نشان می کنند که به نظر می رسد تعدادی از عوامل مراقبت از بیمار وجود دارد که برخی از آنها مربوط به استرس بیماری است. اپیدمی های مرتبط نیز نقش مهمی در این امر داشته اند.
به نظر می رسد این مطالعه اقدامات مراقبت ویژه ویژه منسوخ شده از جمله آرام بخشی عمیق ، تزریق بنزودیازپین را که سیستم عصبی را مهار می کند ، بی حرکتی و انزوا را هدف قرار می دهد. محققان دریافتند که در مورد Covid-19 ، پروتکل های بالینی جدیدی وجود دارد که نشان داده شده است به کنترل اختلال حاد مغزی کمک می کند ، که بسیاری از بیماران را تحت تأثیر قرار می دهد.
برندا پون ، محقق ارشد این پروژه ، گفت: “یافته های ما نشان می دهد كه برخی از واحدهای مراقبت ویژه به روش های آرام بخشی متوسل شده اند كه از بهترین روش ها برخوردار نیستند.” ما در مورد آن حدس زدیم. بسیاری از بیمارستانها کمبود نیرو در بخش مراقبتهای ویژه را مقصر می دانند. همچنین نگرانی هایی در مورد کمبود آرام بخش وجود داشت و گزارش های اولیه Covid-19 نشان داد که اختلال عملکرد ریوی به تکنیک های مدیریتی منحصر به فردی از جمله آرام بخشی عمیق نیاز دارد.
محققان با استفاده از سوابق الکترونیکی سلامت
